Bourgogne

De Bourgogne wordt tot de klassieke wijnbouwgebieden van Frankrijk gerekend, vanaf 2015 staan de wijngaarden van het gebied zelfs op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het gebied ligt aan de oostzijde van Frankrijk tussen de steden Dijon en Lyon. Het is een langgerekt wijngebied, opvallend smal en opgedeeld in de deelgebieden Yonne (ruim 6.000 ha, het meest noordelijke subgebied, voornamelijk Chablis), Côte-d'Or (7.500 ha: Côte de Nuits en Côte de Beaune), Chalonnaise (ruim 2.000 ha), Mâconnais (6.000 ha) en Beaujolais (18.000 ha).

Vanaf de eerste wijnstokken rond 200 na Chr. rondom Beaune, de wijnhoofdstad van de Bourgogne, tot aan de Franse Revolutie was de wijnbouw in het gebied nauw verbonden met de kerk en de kloosteroorden. De monniken uit die tijd classificeerden de verschillende percelen op kwaliteit. Zij brachten de sterke en minder sterke eigenschappen in kaart en keken hierbij naar bodemkwaliteit, vermogen tot wateropname, de ligging ten opzichte van de zon, neerslag etc. Deze kwalificatie is vandaag de dag nog steeds terug te zien in de climats, de Cru’s en Premier Cru’s in het gebied. Wijnen worden door talloze kleinere wijnproducenten (domaines & châteaux) op de markt gebracht, naast de traditioneel sterke handelshuizen (négociants), die wijn maken van eigen wijngaarden en/of gekochte druiven/wijnen.

De Bourgogne kent een continentaal klimaat, in het noorden rond Chablis is het gedurende het jaar koeler, ten zuiden van Mâcon en in de Beaujolais zijn mediterrane invloeden merkbaar. Het gebied staat niet bekend om haar grote variatie aan druivenrassen, de wijngaarden staan voornamelijk aangeplant met chardonnay en pinot noir. Naast chardonnay staat het oude, witte druivenras aligoté ook veel aangeplant. Met name in het zuiden van de Bourgogne, de Beaujolais, vindt men veel wijngaarden met gamay noir.